Nie twoim obowiązkiem jest ratowanie go, jeśli nie chce się zmienić

Skończyłem z dawaniem drugiej szansy.

Skończyłam mieć nadzieję, że coś się zmieni, kiedy w głębi duszy wiedziałam, że to koniec, kiedy pierwszy raz spojrzał mi w oczy i okłamał mnie. To była ostatnia kropla.

Chciałem zobaczyć, jak wyrasta na mężczyznę, którym zawsze starał się być, mężczyznę, którego też w nim widziałem. Ale poddał się. Dał się zatracić, a ja zapomniałem, że nie jestem jego zbawcą.

Nie zostałem sprowadzony na tę ziemię, by ratować go przed nim samym. Nie byłam jego ośrodkiem rehabilitacyjnym.

Przestał walczyć o nasz związek i stał się destrukcyjny i pochłonięty sobą.

Chwilę zajęło mi przyznanie się w końcu przed sobą, że muszę go opuścić. Moje serce nie chciało w to uwierzyć zbyt długo.

Musiałem sobie wytłumaczyć, że to wszystko nie ma ze mną nic wspólnego. Nie byłem problemem, po prostu próbowałem to naprawić. Ale niektórzy ludzie po prostu nie chcą być naprawiani.

Woleliby odwrócić wzrok i udawać, że to nie istnieje. Woleliby biegać całe życie, ciągle zdyszani, niż zmierzyć się z problemem.

de que color debo pintarme los dedos de los pies

Oczywiście są ludzie, których warto ratować, ludzie, którzy potrzebują tylko małego ukłonu, ale nie każdego można uratować i taka jest smutna prawda.

Jeśli nie chcą być zbawieni, nie można ich przekonać do zbawienia samych siebie.

Wszystkie zmartwienia i troska na tym świecie nie mogą pomóc.

Tak długo próbowałam mu pomóc, że zapomniałam, że związek nie tak powinien wyglądać. Nie byliśmy równi. Żądał mojej miłości i troski – a ja mu to dałem.

Myślał, że mogę go ocalić, zanim on spróbuje ocalić siebie.

Byłem tam dla niego, kiedy nikogo innego nie było. Zależało mi na tym, kim jest i na wszystkich dobrych rzeczach w nim, nawet jeśli nie prześwitywały.

Zawsze stawiałem go przed innymi i nie dostawałem w zamian nic poza rozczarowaniem.

Nie mogłam na niego liczyć, nawet w najdrobniejszych rzeczach. Jakoś zawsze myślał o mnie jako ostatni.

Zostawił mnie myśląc:Czy to wszystko na nic? Dlaczego tak trudno jest włożyć trochę wysiłku? Czy go to w ogóle obchodzi?

Byłem nieszczęśliwy, ale nadal bałem się go opuścić. Wiedziałem jednak, że jeśli zostanę, będę jeszcze bardziej nieszczęśliwy i bałem się, że może wciągnąć mnie w swoją toksyczność.

Nie chciał się zmieniać i pomimo moich wysiłków, aby utrzymać naszą miłość przy życiu – więc to zrobiłem. W końcu go zostawiłam.

Mimo to czułem, że zrobiłem coś złego.

Dopiero gdy dowiedziałem się, że nikt nie może zmienić osoby, która nie chce się zmieniać.

Życie jest ciężkie dla wszystkich. Wszyscy musimy walczyć. Ja też musiałem walczyć o siebie i wiedziałem, że nie dam rady u jego boku.

W końcu nauczyłem się, że jeśli miłość nie może go zmienić, nic nie może.

Nauczyłam się również, że nie powinniśmy pozwalać nikomu – bez względu na to, jak bardzo ich kochamy – zmienić to, kim jesteśmy i przyciemnić nasze światło z powodu ich słabości, z którymi nie chcą się zmierzyć.

Nie trać się, ratując mężczyznę, który nie widzi cię takim, jakim jesteś. Nie trać się dla nikogo.

Nie pozwól nikomu zabrać Ci światła. Wiedz, że nie zrobiłeś nic złego, po prostu dałeś sobie szansę.

Zostawienie go to dbanie o siebie. Skup się na sobie. Bądź swoim własnym zbawicielem, ponieważ w tym przypadku jesteś rzucony na tę ziemię, aby troszczyć się o siebie.

Ucz się na przykładzie innych: nie daj się pochłonąć swojej słabości. Zawsze walcz.

Wszyscy jesteśmy trochę załamani, wszyscy przeszliśmy przez coś przerażającego i wszyscy przeżyliśmy. Nie lekceważ siebie i tego, do czego jesteś zdolny.

Nie bój się zmieniać swojego życia i ustalać nowych zasad. Starannie dobieraj te zasady i zawsze pamiętaj, że to wszystko oznacza uratowanie siebie.

Wybierz, aby iść do przodu, wybierz ratowanie siebie.

como darle el mejor sexo