11 dziwnych faktów na temat języka angielskiego

Jeffrey CoolidgeGetty Images

Nie ma w tym żadnych kości, angielski jest dziwny. Jest to jeden z najtrudniejszych języków do nauczenia się, do tego stopnia, że ​​nawet native speakerzy mają z nim problem. Praktyczne zasady nie są tak naprawdę regułami praktycznymi, słowa zmieniają znaczenie w czasie, a słowa pisane podobnie nie zawsze się rymują. Oto 11 interesujących, dziwnych faktów na temat języka angielskiego.

Zobacz galerię jedenaścieZdjęcia Klaus-Dieter Thill / EyeEmGetty Images 1z 11Najczęściej używanym słowem jest „ja”.

To także najstarsze i najkrótsze słowo w języku angielskim.

Klaus VedfeltGetty Images dwaz 11Słowo „dziewczyna” było kiedyś neutralne pod względem płci.

W pewnym momencie ewolucji języka angielskiego słowo „dziewczynka” oznaczało dziecko lub młodą osobę, a nie wskazywało na konkretną płeć.

lo que los hombres en asuntos realmente piensan

mikroman6Getty Images 3z 11Popularna zasada używania „a” i „an” jest błędna.

Większość ludzi uczy się, że przed słowami zaczynającymi się od spółgłoski należy używać „a”, a przed słowami zaczynającymi się od samogłoski „an”. To właściwie nie do końca w porządku. Prawdziwą zasadą jest użycie „a” przed wyrazami zaczynającymi się od spółgłoski i „an” przed słowami zaczynającymi się od samogłoskidźwięk.

Były.potrzebuję jedyniegodzinawięcej, zanim załatwię swoje sprawy.

Lucinda Lee / EyeEmGetty Images 4z 11Rewolucja amerykańska jest powodem, dla którego mamy „kolor”, a nie „kolor”.

Po uzyskaniu niepodległości od Wielkiej Brytanii Amerykanie uznali, że następnym krokiem jest zróżnicowanie naszego języka. Noah Webster poprowadził tę krucjatę, wzywając Amerykanów do uwolnienia się od „wrzawy pedanterii”, która nękała brytyjską ortografię. Oznaczało to głównie usunięcie tego, co uważał za niepotrzebne litery w niektórych słowach, takich jak „kolor”, „program” i „katalog”. Pierwszy słownik amerykański (uzupełniony o nową pisownię) został opublikowany w 1806 roku.

Fotografia Nora CarolGetty Images 5z 11Słowa z tą samą strukturą samogłosek nie zawsze się rymują.

Cough, Though, Rough, Through używają tego samego „ough”, ale wymawia się je zupełnie inaczej. Dlaczego? Naprawdę nie wiemy. Ale hej, zawsze jest „Pony” i „Bologna”.

Melinda PodorGetty Images 6z 11Przestrzegamy tej skomplikowanej reguły przymiotników, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

To jedna z tych dziwnych angielskich zasad, których nigdy nie łamiemy, mimo że prawdopodobnie nigdy nas tego nie nauczono. Kiedy coś opisujesz, istnieje bardzo specyficzna kolejność, w jakiej występują przymiotniki. Opinia, rozmiar, wiek, kształt, kolor, materiał pochodzenia, przeznaczenie. Dlatego „spójrz na ten kwadratowy, uroczy, mały, fioletowy motylek!” nigdy nie będzie brzmiało tak dobrze, jak „spójrz na tego uroczego, małego, kwadratowego, fioletowego motyla!”.

JGI / Jamie GrillGetty Images 7z 11Niejednoznaczność w języku angielskim jest myląca.

Kluzowatość definiuje się jako „gramatyczne rozróżnienie między włączającymi i wyłącznymi zaimkami pierwszej osoby a morfologią werbalną”, czyli włączającym „my” i wyłącznym „my”. Angielski jest jednym z nielicznych języków, w których nie ma oddzielnych słów na oznaczenie „my (w tym słuchacz) i my” (co wyklucza słuchacza).

Fotografia Nora CarolGetty Images 8z 11Istnieje wyjaśnienie, dlaczego niektóre słowa są zapisywane tak samo, ale wymawiane inaczej.

Denerwuje się ' ztent' i 'z namiot'lub're sznur' i 're sznur '? Cóż, te nieznośne zmiany są w rzeczywistości naprzemiennymi wzorcami stresu, standardowymi w języku angielskim i wskazują, czy pokrewne słowa są rzeczownikami (akcentowana jest pierwsza sylaba), czy też akcentowana jest druga sylaba czasownika). Jest metoda na szaleństwo!

Juj winnGetty Images 9z 11Właściwie jest nazwa dla tego dźwięku, który tworzą litery „t-h”.

Słowa takie jak „to” i „rzecz” mają wyraźne dźwięki „th”, które w rzeczywistości nazywa się „dentystycznym środkiem ciernym”. Istnieją dwa typy, dźwięczne (jak „to”) i bezdźwięczne (jak „rzecz”). Co ciekawe, większość języków nie ma dźwięcznych zębów dentystycznych.

Justin PumfreyGetty Images 10z 11Język angielski jest pełen kontrronimów.

Contronimy to słowa, które mają dwa przeciwne znaczenia. Na przykład słowo „klipsy” oznacza zarówno łączenie się ze sobą, jak i odcinanie. „Pogoda” to kolejna kategoria, która może oznaczać zużycie lub wytrzymanie. Uważa się, że jest to jedna z najtrudniejszych reguł gramatycznych podczas nauki angielskiego jako drugiego języka.

Fotografia Dave'a BradleyaGetty Images jedenaściez 11„Ja przed E z wyjątkiem po Ç” jest kłamstwem.

Kto nie słyszał dzwonka „ja przed E, chyba że po C, lub gdy zabrzmiał jako„ a ”, jak w„ sąsiad ”i„ ważyć ”? Ale z wszystkimi wyjątkami od reguły, nie jest już uważana za dobrą praktyczną regułę.Merriam Webster nawet to obaliłz własnym dźwiękiem.

„Ja przed e, z wyjątkiem po c

Lub gdy zabrzmią jako „a”, jak w „sąsiadach” i „ważyć”

Chyba że `` c '' jest częścią dźwięku `` sh '', jak w `` lodowcu ''

Lub pojawia się w porównaniach i superlatywach, takich jak „hodowca”

`` A także z wyjątkiem sytuacji, gdy samogłoski brzmią jako 'e', ​​jak w 'chwytać'

Lub „i” jak w „wysokości”

Lub także w odmianach „-ing” kończących się na „-e” jak w „cueing”

¿Por qué algunas mujeres tienen clítoris grandes?

Lub w słowach złożonych, jak „aczkolwiek”

Lub czasami technicznymi słowami z silnymi powiązaniami etymologicznymi z ich językami ojczystymi, jak na przykład „pismo klinowe”

Lub w innych licznych i przypadkowych wyjątkach, takich jak `` nauka '', `` przepadek '' i `` dziwne ''.