Czy pamiętasz dziewczynę, którą byłaś, zanim złamałeś serce?

Pamiętam dziewczynę, którą byłam, zanim miałam złamane serce, i za każdym razem, kiedy je złamałam.

Pamiętam dziewczynę, którą byłam, zanim chłopcy zaczęli łamać mi serce w stałym tempie; moje pytanie brzmi, a ty? Zanim chłopcy zaczęli mnie wykorzystywać i używać mojego serca, które nosiłem w rękawie, to rzecz oczywista. Mogę ją sobie wyobrazić, jak się zachowywała, jak śniła, jak spała i jak sobie radziła. Pamiętam ją tak dobrze, a czasami bardziej niż kiedykolwiek żałuję, że nie mogę być nią ponownie – tą młodą i wolną dziewczyną, która miała wszechświat u swoich stóp. Chociaż mogę mówić o niej tak, jakbym ją znał i nadal w pewnym sensie nią był, nie sądzę, żebym kiedykolwiek poczuł jej powrót, bez względu na to, jak bardzo się staram. Zbyt wiele się wydarzyło, zbyt wiele bólu pochłonęło mnie i chociaż pragnę, żeby znów się pojawiła, nie sądzę, żeby się pojawiła i to jest w porządku.Każde złamane serce coś mi zabierałoi może przydarzyło się to również Tobie, w inny sposób.

¿Qué querría un chico para Navidad?

W wieku 16 lat byłam dziewczyną, która skakała wszędzie, gdzie poszłam, bez żadnej troski na świecie. Moja energia była wieczna i zawsze miałam błysk w oku, który sprawiał, że ludzie się uśmiechali. Śpiewałem piosenki Taylor Swift, takie jak Love Story, Mine i Enchanted, i walczyłem z każdym, kto powiedział, że bajki nie istnieją. Byłam marzycielką, osobą, która cały czas spędzała z głową w chmurach; śnienie o zamkach, wielkich sukienkach, książętach i jeździe w kierunku zachodu słońca było typową sceną w mojej głowie. Spędziłem większość czasu na czytaniu romantycznych powieści, podczas gdy moi nauczyciele stali i rozmawiali przed klasą, co wpakowało mnie w kłopoty, ale nie obchodziło mnie to. Byłem wierzącym, marzycielem i nie mogłem się doczekać dnia, w którym nadejdzie moje szczęśliwe życie.

W wieku 17 lat myślałem, że w końcu się spełni, moje marzenie, aby chłopiec w końcu mnie polubił, moja bajkowa chwila. W końcu miałem zdobyć to doświadczenie w szkole średniej, które Hollywood tak starannie przedstawiało w filmach. Pamiętam, że czułam się lepiej niż to, o czym marzyłam, kiedy chłopak, w którym „podobno” byłam zakochana od zawsze, zainteresował się mną. Chociaż rozmawialiśmy głównie przez tekst, nigdy osobiście, myślałem o nim i trzymałem się każdego słowa, każdej obietnicy, którą złożył. Dopóki nie złamał obietnicy, która obejmowała suknię balową i taniec. Zachowywał się tak, jakby nigdy mi o tym nie powiedział i nagle i całkowicie zerwał ze mną wszelkie więzi. Moje serce rozpadło się na milion kawałków. Dziewczyna, która kiedyś skakała po korytarzach, teraz chodziła na zajęcia ze słuchawkami w uszach, zagłuszając otaczający ją świat. Cały ostatni rok spędziłem w smutku iw ciszy, nie chcąc już nigdy tego czuć. Chociaż nadal wierzyłem w bajki, w tym momencie przestałem wierzyć trochę mniej.

Flashforward i mam 20 lat i jestem na studiach. Od tego czasu poznałam kilku chłopców, ale nic, co nigdzie nie poszło, i nikogo, kto zaprosiłby mnie na randkę. Wierzyć w miłość, wierzyć w bajki, to coś, co wciąż robiłem i miałem nadzieję, że wkrótce nadejdzie moja kolej. Wtedy znikąd pojawił się nowy współpracownik, który świecił jak słońce i gwiazdy w moich oczach. Za każdym razem, gdy wchodził do pokoju, dostawałam motyli. To było dla mnie coś nowego, nigdy wcześniej tak się nie czułem, nawet z facetem w liceum. Ten facet był inny, ale w dobry sposób. Miał kręcone włosy i zarozumiały uśmiech. Śpiewał piosenki country i opowiadał o przebywaniu na zewnątrz w śniegu w górach. Bez wątpienia byłem zakochanym kociakiem. Flirtowaliśmy, robiliśmy Snapchat (bo to jest obecnie forma flirtowania…) Ale nic się nie stało. Zanim się zorientowałem, zrezygnował z pracy i udał się do college'u w Kolorado.Wiedział, co do niego czuję, ale podobała mi się uwaga, nie ja, z czego zdałem sobie sprawę po. Ale w tym momencie nie obchodziło mnie to; dopóki w jakiś sposób z nim rozmawiałam, byłam szczęśliwa. Mimo że przyjaciele mówili mi, że to przegrana sprawa, nie słuchałem.

como complazco a mi hombre

Tamtego lata w pijaną noc wpadliśmy na siebie na koncercie. Krótko mówiąc, z tyłu mojego samochodu doszło do hakowania…. (z klasą wiem). Doskonale pamiętam, chociaż byłem pijany, że ciągle go pytałem, dlaczego mi to zrobił. Ciągle mu powtarzałam, że go nienawidzę, a on mnie całował, mówiąc, że wie. Kiedy skończyliśmy, zostawił mnie samą w samochodzie i ostatnią rzeczą, jaką mi powiedział, była dobranoc. Zdezorientowany, pijany i samotny na parkingu, nie wiedziałem, co robić. Co się właśnie stało? Co to oznaczało? Wyłgając oczy, zadzwoniłem do mojej najlepszej przyjaciółki, żeby mnie odebrał, gdy stałem na poboczu drogi. Czując się samotny i opuszczony, zobaczyłem go z przyjaciółmi i rzeczywiście pomachał. Gdy tylko zobaczyłem, jak moja najlepsza przyjaciółka podjeżdża, wskoczyłem do jej samochodu i to był ostatni raz, kiedy go widziałem od prawie dwóch lat. Potem w ogóle się od niego nie słyszałem, żadnych Snapchatów, żadnych SMS-ów, żadnych retweetów, żadnych Ulubionych, nic. To mnie zabiło. Wciąż zastanawiałam się, dlaczego mi to zrobił, skoro wiedział, co do niego czuję? Płakałam przez wiele, wiele nocy, czując się kompletnie załamana. Po raz kolejny w ciągu sekundy odebrano mi serce. I chociaż tak rozpaczliwie myślałem, że jest moim księciem i chciałem w niego wierzyć, po tym przestałem wierzyć trochę mniej.

Mam teraz 23 lata i nadal nie miałam prawdziwego chłopaka ani nie byłam na randce. (Nie żebym został poproszony). Od tamtej nocy zostałam sama i porzucona na parkingu, nie pozwalam nikomu mnie dotykać lubufałem całkowicie każdemu facetowii to było dwa lata temu. Jasne, miałem chłopców, którzy złamali mi serce na małe sposoby, ale nic tak ekstremalnego, o czym już wcześniej wspomniałem. Od tego czasu bardziej niż kiedykolwiek zwierzam się mojemu najlepszemu przyjacielowi (który akurat był chłopcem). W tamtym momencie mojego życia byłem dość negatywny, jeśli chodzi o miłość i ogólnie o życie. Wiele rzeczy przytrafiło mi się i mojej rodzinie, które po prostu nie były sprawiedliwe. Szczęście to coś, o czym marzyłem, ale nie mogłem go osiągnąć. To było coś, czego nigdy nie widziałem. Trzymałem się swojego związku z facetem, którego uważałem za mojego najlepszego przyjaciela. Powiedziałem mu niedawno, że nie chcę, aby kiedykolwiek przestał ze mną rozmawiać, że potrzebuję go, ponieważ zna mnie lepiej niż ktokolwiek inny. I tak, w tym momencie zdałem sobie sprawę, że żywię do niego uczucia, ale nie zamierzałem wyjść i powiedzieć tego wprost. Ale jego odpowiedź na to, co uważałam za całkiem miły komplement, całkowicie mnie złamała bardziej niż kiedykolwiek…

alimentos que ayudan a eliminar la hinchazón

Mógłbym szczegółowo opowiedzieć o tym, co powiedział, ale nie zrobię tego, ponieważ sprawi to, że będę jeszcze bardziej smutny. Jednak powiedział mi, że nie mogę być wobec niego negatywnie nastawiony, ponieważ bardzo ciężko pracował, aby nie być w negatywnym miejscu w swoim życiu i nie pozwolił mi ciągnąć go ze sobą. Powiedział mi, że gdybym się żałowała, nigdy nie znajdę męża i że woli być sam niż z kimś, kto jest negatywny. Czytając to teraz, mam łzy w oczach. Nigdy nie miałem kogoś, kto rozwalił mnie tak szybko i tak okrutnie. Tak, był dosadny i wiedziałam o tym, ale wykorzystując fakt, że nie mogłam być bardziej pozytywna, kiedy to wszystko, czego chcę w życiu, boli mnie jak diabli. W tym momencie znalazłem się całkowicie załamany. Krzyczałam do moich przyjaciół, do rodziców i przez cały weekend nie wstawałam z łóżka. W tamtym czasie w nic nie wierzyłem, bo jak ktoś, kogo tak wysoko cenisz, może rozmawiać z tobą z takim brakiem szacunku? Nie rozumiałem. Potem zdałem sobie sprawę, że był tylko kolejnym chłopcem, który złamał mi serce, i trochę mniej wierzyłem w miłość.

Jeśli jesteś taki jak ja, pamiętasz za każdym razem, gdy ktoś złamał ci serce i jak za każdym razem wydawało ci się, że boli bardziej niż wcześniej. Zapamiętujesz każdy szczegół aż do momentu, w którym upadło ci serce, kiedy wydawało się, że to koniec świata. Ale pozwól, że ci coś powiem, nie ma nic złego w zepsuciu. To w porządku, gdy czujesz, że straciłeś nadzieję, nie wierzysz już w miłość i nie wiesz, czy twoje serce może znowu upaść. Jako kobiety jesteśmy niezwykłymi istotami ludzkimi i możemy przezwyciężyć wszystko. Pomimo tego, przez co przeszłam i jak bardzo czułam się załamana w życiu w przeszłości lub ostatnio, cieszę się, że mi się to przytrafiło. Jestem silniejsza i mądrzejsza i dokładnie wiem, jak zasługuję na leczenie. Nie pozwól nikomu powiedzieć, że nie jest w porządku czuć cokolwiek, czego chcesz; nawet jeśli czasami chcesz się nad sobą litować, to w porządku. Wierzę, że w końcu wszystko będzie w porządku, a czasami wierzę trochę mniej, ale potem widzę promyk nadziei i sprawia, że ​​znów wierzę. Wszyscy zasługujemy na szczęśliwe zakończenie i przejażdżkę o zachodzie słońca, nawet jeśli oznacza to czekanie na odpowiedniego księcia.

autor: Kaylin Ochs